saya dah kawen, sekian.

Tahun 2007.

(Bermula dengan salah nombor)

Seseorang: Saya ada masalah dengan isteri saya. Dia tak suka dengar cakap saya. Saya tertekan dan saya rasa sunyi.
Saya: Reportlah pejabat agama. Saya takleh tolong wat apa pun.
Seseorang: Dia cakap b*r*ng saya tak b*s*r.
Saya: gila ke apa?Sabar je lah. Saya doakan awak dan isteri awak baik semula lepas ni.malas nak layan.

(Tak lama lepas tu, masih orang yang sama)

Seseorang: Saya rasa awaklah orang yang saya cari..
Saya: Maaflah, saya tak berminat. Saya dah bertunang. Dah nak kawen pun.

(Kawan saya cakap, orang tu gila s*ks. Memang gila.)


Tahun ni. Semalam.

(Rupanya dia. Cuma tukar nombor lain)

Seseorang: Awak ingat saya lagi tak?
Saya: Tak. Buat2 tak ingat, tapi ingat selepas dia bagi hint
Seseorang: Tak apalah. Saya pun tak berapa ingat awak. Boleh borak dengan saya malam ni?
Saya: Tak.
Seseorang: @#%&* layanlah saya macam ni. anggap saya ni binatang. delete nombor saya.
Saya: Saya tak pernah save nombor awak. tolong delete nombor saya. sekian.
Seseorang: #$%^&* bla, bla, bla, kalau tak nak berkawan, lebih baik awak kawan dengan binatang je @$%* bla, bla, bla
Saya: Tak sangka ye, orang yang cakap ada masalah dengan isteri, lepas tu bagitau kat orang yang tak sepatutnya, lepas tu marah pulak orang tak layan. hey, suka hati sayalah saya nak kawan dengan siapa pun. binatang pun ok je janji lebih bagus dari awak. Sorylah, tapi sape yang over? Banyak lagi benda berfaedah boleh dibuat selain kacau isteri orang!

Tiba-tiba saya dah 'bertunang', dan dah 'berkahwin'. So sorry. Itu je modal. Lepas tu dia minta maaf sebab tak tahu saya dah 'kawen'. Masa dia 'kenal' saya dulu, saya belum 'berkahwin'. Tapi saya dah tak reply lagi smsnya. Tak suka, tak suka!